Houston, rozwiązujemy Wasz problem!

W lipcu NASA ogłosiła, że ze względu na ograniczenia finansowe rezygnuje z wysłania wartego 433,5 mln dolarów łazika VIPER, zaprojektowanego do poszukiwania zasobów naturalnych na południowym biegunie Księżyca. Czy wobec tych ograniczeń w Johnson Space Center w Houston można nadal marzyć o eksploracji zasobów naturalnych i poszukiwaniu śladów życia na Marsie? Czy zamiast pojedynczego, niezwykle kosztownego łazika można użyć systemu rozproszonego?

W Centrum Analiz Geoprzestrzennych i Obliczeń Satelitarnych Politechniki Warszawskiej w Józefosławiu (CENAGIS PW) w dniach 11–12 września odbyła się kolejna tura testów łazików marsjańskich. Interdyscyplinarny zespół badawczy, złożony z pracowników czołowych polskich uczelni zajmujących się tematyką marsjańską, kontynuuje rozwijanie technologii pozyskiwania i przetwarzania danych topograficznych stanowiących analogię do form występujących na Marsie. 

Dane są pozyskiwane przez autonomiczny rój złożony z pięciu łazików wyposażonych w heterogeniczne sensory takie jak ramię o sześciu stopniach swobody, lidar, kamery obrazujące w paśmie widzialnym oraz bliskiej podczerwieni, a także georadar. Rój łazików jest wspomagany przez dron umożliwiający definiowanie lokalnego układu współrzędnych oraz wstępne obrazowanie terenu z niskiego pułapu. 

Zespół naukowy pracujący w ośrodku CENAGIS odwiedziły redakcja PAP, radia ESKA oraz redakcja anglojęzyczna Polskiego Radia. 

W połowie października naukowcy z PW zaprezentują wyniki swoich prac w Houston.

Zespół z Politechniki Warszawskiej tworzą specjaliści z:

• Wydziału Geodezji i Kartografii: dr hab. inż. Robert Olszewski, prof. uczelni, dr inż. Agnieszka Wendland, mgr inż. Paweł Czernic,
• Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych: dr inż. Piotr Pałka, dr inż. Maksym Figat, inż. Julia Stypułkowska, inż. Karol Orzechowski.