Proteza dłoni, która będzie „rosnąć” razem z dzieckiem

Młodzi naukowcy z Politechniki Warszawskiej pracują nad modułową protezą dłoni dla dzieci. Najbliższe miesiące planują poświęcić na opracowanie preprototypu badawczego swojego rozwiązania. 

Dostępność zaawansowanych protez dla dzieci i młodzieży to duży problem. Gdyby tego było mało, to takie protezy trzeba przecież jeszcze systematycznie wymieniać. A to generuje dodatkowe koszty, często zbyt duże, żeby rodzina mogła je regularnie ponosić. 

– Nasze rozwiązanie wyróżnia modułowość, dzięki czemu tylko niektóre elementy będą wymagały wymiany wraz ze wzrostem dziecka – tłumaczą twórcy projektu. – Można więc powiedzieć, że nasza proteza będzie „rosnąć” wraz z dzieckiem. Pomysł wyróżnia też aplikacja wirtualnej rzeczywistości (VR), która umożliwi personalizację chwytów protezy – takie rozwiązanie nie jest stosowane nawet w protezach u osób dorosłych. 

Wstępnie założono, że proteza będzie mioelektryczna tzn. sterowanie odbywa się przez wykorzystanie sygnałów wysyłanych przez mięśnie, co jest bardzo obiecującym, ale obarczonym dużym ryzykiem rozwiązaniem, nad którym zespół ma nadzieję prowadzić odrębne badania. Jeżeli badania te potwierdzą użyteczność sygnałów EMG (elektromiograficznych) w rozpoznawaniu ruchów dłoni, to proponowana proteza będzie miała zdecydowanie większy zakres ruchu, funkcjonalność oraz intuicyjność obsługi. 

Pomysł zespołu z PW został wyróżniony podczas Tech-Athonu – maratonu prac nad rozwiązaniami technologicznymi o potencjale wdrożeniowym. Program trwa kilka miesięcy i jest adresowany do doktorantów z Politechniki Warszawskiej. Podczas finału Tech-Athonu wybrano najlepsze zespoły, które otrzymały fundusze na dalszy rozwój prac. Zespół pracujący nad protezą dłoni otrzymał wyróżnienie i 30 tys. złotych. 

– W ciągu najbliższych dziewięciu miesięcy nasze prace będą skupiać się nad opracowaniem demonstratora badawczego protezy, który zaprezentujemy na Demo Day organizowanego w ramach Tech-Athonu – zapowiadają młodzi naukowcy z PW. – Będzie to kolejny krok na naszej drodze, której celem jest stworzenie w pełni funkcjonalnego rozwiązania. 

Pomysł stworzenia protezy, która „rosłaby” wraz z dzieckiem, został zapoczątkowany w pracach dyplomowych przez mgr inż. Ewelinę Drelich. Informowaliśmy już o tej koncepcji. Od tego czasu pomysł, niczym tworzona proteza, urósł i podczas Tech-Athonu nad rozwiązaniem pracował już sześcioosobowy zespół, w którego skład wchodzili także mgr inż. Krzysztof Popielski, mgr inż. Katarzyna Matys-Popielska, mgr inż. Vo Thi Hoang Ni, mgr inż. Filip Włodarczyk oraz mgr inż. Jan Tracz. Opiekunem merytorycznym projektu jest dr inż. Anna Sibilska-Mroziewicz.