Obecnie to jedna z dziewięciu państwowych szkół architektury w Polsce. Wydział jest jednym z największych ośrodków nauki i dydaktyki w dziedzinie architektury i urbanistyki w kraju, a przez liczne kontakty zagraniczne i zauważalny udział absolwentów w architekturze światowej – również w skali międzynarodowej. Wydział Architektury jest członkiem kilku europejskich stowarzyszeń zawodowych: EAAE, ECAADE, AESOP oraz amerykańskich - ACSA i ACADIA.
Wydział prowadzi działalność naukową w obszarze architektury, urbanistyki i budownictwa, koncentrując się na różnych aspektach. Obejmuje to teorię architektury, historię urbanistyki w Polsce i Europie, a także badania nad historią miast i ochroną dziedzictwa architektonicznego. Ponadto, działalność badawczo-rozwojowa Wydziału obejmuje planowanie przestrzenne, ochronę środowiska, kształtowanie przestrzeni publicznych oraz nowoczesne technologie stosowane w architekturze i urbanistyce. Wydział jest centrum innowacji i wiedzy w dziedzinie architektury i urbanistyki.
Założeniem programu studiów na Wydziale Architektury jest wszechstronne wykształcenie w zakresie architektury i urbanistyki. Studia, poza projektowaniem, obejmują następujące grupy przedmiotów wspierających: teoria i historia architektury, urbanistyki i sztuki, podstawy techniczne i ekonomiczne projektowania, ekonomia procesu inwestycyjnego, nauki przyrodnicze i społeczne, twórczość artystyczna oraz techniki warsztatowe.
Wydział Architektury jest jednym z najstarszych Wydziałów Politechniki Warszawskiej. Powstał w 1915 roku jako pierwsza nowoczesna wyższa szkoła architektoniczna w Polsce. Ideą przewodnią Wydziału od samego początku jego istnienia jest praktyczne kształcenie architektów w oparciu o ścisłą integrację techniki i sztuki, z mocną podbudową szerokiego tła nauk humanistycznych, przede wszystkim historycznych. Ta myśl zdefiniowana przez założycieli Wydziału - absolwentów czołowych szkół i uniwersytetów technicznych Europy, stworzyła podwaliny późniejszej „warszawskiej szkoły architektury”.
