W tym artykule przedstawiamy nowatorskie podejście do pomiaru przewodności elektrycznej objętościowych próbek materiałów przewodzących. Metoda opiera się na otwartym rezonatorze Fabry-Pérot, działającym w konfiguracji ze zwierciadłem płaskim i wklęsłym. Ze względu na to, że w rezonatorze tego typu wzbudza się wiele rodzajów typu TEM0,0,q, proponowana metoda umożliwia pomiar właściwości próbki na wielu częstotliwościach w zakresie od 10 do 40 GHz, z odstępem około 1,5 GHz między kolejnymi punktami częstotliwości. W przeciwieństwie do innych metod, nie wymaga ona docinania próbki na określony kształt, pod warunkiem że jej średnica jest znacznie większa od szerokości wiązki fali propagującej się w rezonatorze, a jej grubość wielokrotnie przekracza głębokość wnikania fali elektromagnetycznej. Nasza metoda zapewnia również wysoką dokładność pomiaru, porównywalną do metod opartych na rezonatorach jednomodowych oraz lepszą niż szerokopasmowe metody transmisyjne znane w literaturze. Pokazujemy, że otwarty rezonator, dzięki swojej wysokiej dobroci (Q) sięgającej 135 000, może być skutecznie stosowany do pomiarów próbek materiałów o różnej przewodności elektrycznej, od około 10^3 S/m (np. laminaty na bazie włókien węglowych) do ok. 10^7 S/m (np. stopy aluminium, miedź). Wykorzystując nasze urządzenie pomiarowe, pokazujemy również interesujący efekt silnej częstotliwościowej zależności przewodności efektywnej dla stali nierdzewnej. Jest to zjawisko typowe dla materiałów magnetycznych i wynika z dużych wartości złożonej przenikalności takich próbek. Ważne jest podkreślenie, że dostępnej literaturze nie znaleziono podobnych metod pomiarowych.

Baterie aluminiowe z elektrolitami imidazolowymi stanowią obiecujący kierunek dla nowej generacji baterii. Krytycznym aspektem jest odwracalność anody z metalicznego aluminium, który jest utrudniony podczas ładowania-rozładowywania baterii z powodu odwracalnych/nieodwracalnych reakcji ubocznych po stronie anodowej i katodowej. Niezbędne jest zrozumienie mechanizmów roztwarzania-osadzania na interfejsie elektroda-elektrolit, co nie zostało jeszcze dobrze zbadane ze względu na złożoność różnych reakcji zachodzących na powierzchni anody aluminiowej. W niniejszej pracy połączono model fizyczny wysokiej wierności z teorią funkcjonału gęstości, aby wyjaśnić mechanizmy roztwarzania-osadzania, które zachodzą na powierzchni anody aluminiowej przy różnych gęstościach prądu. Na eksperymentalnie zweryfikowanym modelu fizycznym przeprowadzono analizę wrażliwości, wykorzystując model regresji metodą Gaussa oparty na algorytmach uczenia maszynowego, w celu zidentyfikowania najważniejszych parametrów dla mechanizmu roztwarzania-osadzania aluminium. Elektroosadzanie aluminium jest kontrolowane zarówno przez dyfuzję, jak i kinetykę, a przy wysokiej gęstości prądu jest ograniczone przez kinetykę reakcji elektrochemicznych. Praca ta podkreśla znaczenie łączenia modeli na różnych skalach, algorytmów uczenia maszynowego i eksperymentów w celu analizy zachowania złożonych systemów elektrochemicznych.

Tradycyjne podejście do modernizacji sieci wymienników ciepła (HEN) opiera się na technikach projektowych bazujących na technologii Pinch (PT). Podejście to zostało rozszerzone, aby uwzględnić minimalizację strat energii wynikających z rozprężania pary kondensatu. Autorzy zaproponowali nowe podejście do minimalizacji strat energii w układzie gospodarki cieplnej sprzężonym z elektrociepłownią, wykorzystując zjawisko przechładzania kondensatu. Dodatkowo, zastosowanie przechładzania kondensatu może przeciwdziałać wadom powszechnie stosowanego wielostopniowego rozprężania kondensatu, co zwiększa operacyjność oraz obniża koszty inwestycyjne i eksploatacyjne. Studium przypadku ilustruje przydatność usprawnionej gospodarki kondensatem jako środka modernizacyjnego HEN. Obiektem badania jest zakład produkujący eter tert-butylowo-metylowy (MTBE), przetwarzający 18 t/h izobutylenu i zużywający 4386 kW gorącego czynnika (pary) w HEN. Badanie maksymalnego możliwego odzysku ciepła przy użyciu PT wskazuje, że łączny odzysk ciepła z gorących strumieni procesowych i kondensatu może zostać zwiększony o 510 kW w porównaniu do stanu istniejącego. Jednocześnie możliwe jest wygenerowanie dodatkowej mocy 120 kW w elektrociepłowni, która dostarcza energię do zakładu MTBE. Uwzględniono wykorzystanie istniejących wymienników ciepła przy rekonfiguracji HEN. Zaprezentowano nowy schemat systemu pary i kondensatu.

Techniki ukrywania informacji są szeroko wykorzystywane przez cyberprzestępców przykładowo w celu uniknięcia wykrycia przez sieciowe mechanizmy obronne. W ostatnim czasie używane są w szczególności do tworzenia ukrytych kanałów, czyli pasożytniczych ścieżek komunikacyjnych w ruchu sieciowym i obiektach cyfrowych. Niestety, wykrywanie ukrytych kanałów lub ich całkowite wyeliminowanie nie jest proste, szczególnie gdy nośnikiem ukrytej informacji są protokoły sieciowe. Jest to spowodowany faktem, iż ujawnienie obecności tego typu danych zależy od kontekstu, a ich normalizacja może częściowo upośledzić przepływ ruchu sieciowego. W niniejszym artykule przeanalizowano standardy organizacji IETF (Internet Engineering Task Force) w celu oceny, czy ryzyka związane z obecnością ukrytych kanałów zostały uwzględnione już podczas fazy standaryzacji. W rezultacie ustalono, że podatność protokołów sieciowych na zagrożenie ukrytą komunikacją było uwzględniane jedynie okazjonalnie. Następnie przedstawiamy kilka wytycznych mających na celu poprawę standaryzacji nowych protokołów i usług, co pozwoli na tworzenie protokołów odpornych na ukrywanie informacji.

Cząsteczki MikroRNA (miRNA) są istotne w wielu procesach biologicznych, są także związane z występowaniem niektórych chorób u ludzi. W pracy proponujemy model uczenia maszynowego, który przewidywać powiązanie cząsteczki o danej sekwencji z chorobą. Pozwala to redukować liczbę eksperymentów w laboratorium biologicznym, które są kosztowne i długotrwałe.

Liczne, wcześniejsze eksperymenty biologiczne zidentyfikowały wiele rodzajów związków między miRNA a chorobami, ale istniejące inne metody obliczeniowe nie są w stanie przewidywać poprawnie takich powiązań dla cząsteczek miRNA. Nasz algorytm wykorzystuje nową architekturę sztucznej sieci neuronowej, opartą na grafach, nazywaną MSHGATMDA. Uwzględniliśmy znane z literatury związki miRNA - choroba dodając pięć grafów, zaś model znajduje podobieństwo do któregoś z tych grafów. Taka architektura, uzupełniona warstwami w pełni połączonymi, pozwala poprawnie przewidzieć wyniki nieznanych związków miRNA - choroba.

Nasz program dla analizy danych z bazy HMDD, zawierającej 5430 ludzkich miRNA, pokazał znaczną poprawę w stosunku do innych metod, uzyskując przy pięciokrotnej walidacji krzyżowej następujące średnie oceny: dokładność 0.8595, precyzję 0.8601, czułość 0.8596 i miarę F1=0.8595. Ponadto uzyskaliśmy wartość AUC ROC wynoszącą 0.934, jest to obecnie wartość przewyższająca wyniki z innych podejść. Dodatkowo potwierdzamy skuteczność MSHGATMDA w przewidywaniu nieznanych chorób poprzez studia przypadków.

Angiogeneza to proces tworzenia nowych naczyń krwionośnych w oparciu o pierwotny splot naczyniowy. Jej przebieg kontrolowany jest przez liczne czynniki stymulujące (pro-angiogenne) oraz hamujące (anty-angiogenne). Zaburzenia gospodarki czynnikami angiogennymi uczestniczą w procesach wzrostu i przerzutowania guzów nowotworowych. Obecnie, badania nad angiogenezą prowadzone są z wykorzystaniem dwuwymiarowych hodowli komórkowych oraz zwierząt. Badania te są niewystarczające. Obiecującą alternatywą wydają się być mikroukłady przepływowe, które umożliwiają analizę mechanizmów regulujących angiogenezę na poziomie molekularnym. Mikroukłady przepływowe potencjalnie  pozwolą na opracowanie nowych, bardziej skutecznych, docelowo spersonalizowanych metod leczenia. W niniejszym przeglądzie podsumowujemy dotychczasowe badania w dziedzinie mikroplatform typu "unaczyniony nowotwór na chipie". Omawiamy techniki waskularyzacji stosowane w mikrofluidyce, przedstawiamy różne podejścia aktywacji "angiogenezy na chipie" oraz opisujemy dotychczasowe próby odtworzenia unaczynionego mikrośrodowiska nowotworowego w warunkach mikroprzepływowych.

Oczyszczalnie ścieków dążą do zwiększenia niezależności energetycznej poprzez intensyfikację produkcji biogazu. Badanie obejmowało Ocenę Cyklu Życia (LCA), porównującą kofermentację (AcD) osadów ściekowych (SS) z organiczną frakcją odpadów komunalnych (OFMSW) w oczyszczalni ścieków z monofermentacją (AD) osadów ściekowych (SS). LCA opierało się na badaniach autorów, które pokazały, że produkcja metanu w stosunku do masy mokrej w kofermentacji była wyższa niż w monofermentacji o 86,4%, 225,8% i 354,3% dla stosunków mieszania SS:OFMSW  odpowiednio 75:25, 50:50 i 25:75.  LCA produkcji 1 kWh energii z biogazu w oczyszczalni ścieków obejmowało dwa podsystemy: produkcję energii (AD/AcD i CHP) oraz zarządzanie odpadami (suszenie, spalanie z odzyskiem energii, składowanie popiołów). Metodologie CML-IA baseline 2013 i Recipe 2016 Midpoint (H) LCIA wskazały wpływ na środowisko w kategoriach: wyczerpywanie abiotyczne - paliwa kopalne (wyczerpanie zasobów kopalinowych), globalne ocieplenie, toksyczność dla ludzi (niekancerogenność), słodkowodne i morskie toksyczności ekotoksykologiczne. AD SS charakteryzowało się największym wpływem we wszystkich kategoriach, który zmniejszał się wraz ze wzrostem zawartości OFMSW. Obie metody wykazały znaczący wpływ AD i AcD na globalne ocieplenie, co wskazuje na potrzebę określenia śladu węglowego (CF) produkcji 1 kWh energii z biogazu (gCO2 kWh−1) w WWTP, przy użyciu GWP100 IPCC 2021 (w tym absorpcję CO2). CF był najwyższy dla produkcji energii z biogazu w SS AD (1509 gCO2 kWh−1) i zmniejszał się wraz ze wzrostem zawartości OFMSW w AcD (872–481 gCO2 kWh−1). Obserwowano to również w zarządzaniu odpadami. CF zmienił się z 1508 gCO2 kWh−1 dla SS AD do 396 gCO2 kWh−1 dla stosunku mieszania SS: OFMSW 25:75 w AcD. Związane z produkcją energii z biogazu i zarządzaniem odpadami obciążenia środowiskowe były równie istotne. Na koniec zaproponowano formułę porównania ekonomicznego i ekologicznego SS AD i AcD SS z OFMSW.

Niniejsza praca dotyczy określenia wpływu zawartości Nb na właściwości mechaniczne, superelastyczność oraz mechanizm deformacji metastabilnych stopów Ti-xNb. Materiał badawczy został wytworzony poprzez mechaniczne stopowanie i konsolidację proszków w procesie prasowania na gorąco. Wytworzone materiały cechowały się drobnoziarnistą mikrostrukturą, złożoną z mikrometrycznych ziaren fazy β-Ti oraz węglików TiC. Przeprowadzone badania wykazały, że w zależności od zawartości Nb, odkształcenie plastyczne jest realizowane poprzez trzy mechanizmy: przemianę martenzytyczną, bliźniakowanie oraz poślizg dyslokacji. Złożoność mechanizmów deformacji aktywowanych w czasie odkształcenia plastycznego prowadziła do nieliniowych zmian granicy plastyczności w zależności od udziału Nb w stopie. Określono, że największą wytrzymałością cechują się stopy, w których dochodzi do przemiany martenzytycznej, natomiast stopy, w których dochodzi do bliźniakowania, cechowały się znacznie niższą wytrzymałością, ale znakomitą plastycznością. Ponadto, stwierdzono rozbieżności z danymi literaturowymi względem dokładnego składu stopu a dominującego mechanizmu odkształcenia. Różnice wynikają z przebiegu procesu technologicznego zastosowanego w niniejszej pracy a metodami stosowanymi przez inne grupy badawcze. W trakcie wytwarzania materiału metodami metalurgii proszków może dochodzić do stabilizacji fazy β ze względu na tendencję do adsorbowania tlenu. Dodatkowo, stwierdzono, że efekt superelastyczny może być związany z tym zjawiskiem, ze względu na stabilizację fazy beta wynikającą z obecności tlenu w roztworze stałym. Głównym wynikiem niniejszej pracy jest wykazanie, że zastosowanie technologii metalurgii proszków pozwala osiągnąć silny efekt superelastyczny dla stopu Ti-14Nb. Podobny poziom może być osiągnięty dla stopów o dużo wyższej zawartości Nb w przypadku zastosowania konwencjonalnych metod wytwarzania stopów. Wyniki przedstawione w niniejszej pracy mogą stanowić podstawę do rozwoju nowych superelastycznych metastabilnych stopów β-Ti, zwłaszcza tych produkowanych z wykorzystaniem nowo opracowanych technologii metalurgii proszków i druku addytywnego.

Zbadano zachowanie stopu Ti-5Al-5Mo-5V-3Cr podczas odkształcania na gorąco, uzyskanego metodą metalurgii proszków elementarnych. Przeprowadzono testy ściskania na gorąco, aby określić zależności naprężenie-odkształcenie w temperaturach od 800 °C do 1000 °C i przy szybkościach odkształcenia od 0,1 do 20 s−1. Na podstawie zebranych danych opracowano model konstytutywny, wykorzystując równanie typu Arrheniusa, oraz wygenerowano mapę energii aktywacji odkształcenia. Stworzono mapy przetwarzania przy użyciu teorii Dynamicznego Modelu Materiału (DMM) i wyznaczono okno przetwarzania wskazujące optymalne parametry gorącego odkształcania w temperaturach między 900 °C a 1000 °C oraz przy szybkościach odkształcenia 0,1-2,0 s−1. Obserwacje mikrostruktury potwierdziły wyniki analizy DMM, pokazując jednorodną i zrekrystalizowaną mikrostrukturę pod parametrami okna przetwarzania. Proces walcowania na gorąco zaprojektowano przy użyciu modelowania metodą elementów skończonych (FEM) i pomyślnie zweryfikowano w testach laboratoryjnych. Parametry walcowania na gorąco wybrane na podstawie wcześniejszej analizy zaowocowały w pełni skompaktowanym materiałem z kontrolowaną mikrostrukturą. Analizowano zależność między parametrami odkształcania, mikrostrukturą, twardością a właściwościami wytrzymałościowymi stopu Ti-5Al-5Mo-5V-3Cr po walcowaniu na gorąco. Walcowanie na gorąco przy użyciu opracowanych parametrów termomechanicznych spowodowało znaczny wzrost wytrzymałości na rozciąganie z 757 do 1009 MPa. Ogólnie rzecz biorąc, niniejsze badanie dostarcza wszechstronnej charakterystyki zachowania stopu Ti-5Al-5Mo-5V-3Cr podczas odkształcania oraz cennych wskazówek do optymalizacji jego parametrów przetwarzania na gorąco.

Badania dotyczące regeneracji komórek mięśnia sercowego wymagają modeli, które wiernie odwzorowują tkankę serca, szczególnie w stanach chorobowych. W naszej pracy przedstawiamy nowoopracowany system Heart-on-a-chip, zintegrowany z matami nanowłóknistymi z poliuretanu, który został wykorzystany do symulowania warunków niedotlenienia. Niedotlenienie (czyli hipoksja) jest kluczowym czynnikiem chorób serca. Niedotlenienie w mikrosystemie zostało uzyskane poprzez zastosowanie specjalnie do tego zaprojektowanych kanałów, przez które prowadzono przepływ azotu nad komorami hodowlanymi z hodowlą komórek serca. W badaniach zastosowano dwie linie komórkowe, ludzkie kardiomiocyty oraz szczurze kardiomioblasty (H9c2), na których analizowano wpływ warunków niedotlenienia na przeżywalność komórek, morfologię oraz poziom ATP. Po 5 i 7 godzinach ekspozycji na hipoksję, komórki H9c2 wykazywały wyraźne obniżenie poziomu ATP. Dodatkowo, zaobserwowano znaczące zmniejszenie ekspresji genów takich jak MAP4K, TNNT2, SERCA i SCN5A. W ramach badań opracowaliśmy  system typu Heart-on-a-Chip umożliwiający jednoczesną hodowlę komórek mięśnia sercowego w warunkach hipoksji i normoksji. Zastosowanie takie systemu może dostarczyć głębszego zrozumienia mechanizmów leżących u podstaw chorób serca, takich jak zawał mięśnia sercowego i niewydolność serca.

Hybrydowe transformatory dystrybucyjne (HDT) zostały zaproponowane jako alternatywa dla konwencjonalnych transformatorów (niskoczęstotliwościowych) oraz transformatorów w pełni półprzewodnikowych, łącząc niezawodność transformatorów niskoczęstotliwościowych (LFT) z dodatkowymi funkcjonalnościami zapewnionymi przez przekształtnik energoelektroniczny. Choć istnieje kilka konfiguracji HDT, te, które łączą przekształtnik energoelektroniczny dołączony szeregowo po stronie pierwotnej LFT i przekształtnik energoelektroniczny dołączony równolegle po stronie wtórnej LFT, poprawią warunki pracy LFT. Niemniej jednak, podczas kompensacji spadków napięcia występujących w sieci elektroenergetycznej  występuje niekorzystna cyrkulacja mocy czynnej (CAPF) między głównym LFT a przekształtnikiem energoelektronicznym, co zwiększa całkowitą moc przepływającą przez LFT, co ostatecznie wpływa na ogólną efektywność energetyczną systemu. Artykuł przedstawia analizę różnych warunków pracy HDT, ich związek z CAPF i wpływ na efektywność HDT. Wprowadzono dwie metody redukcji CAPF oraz omówiono ich zalety i wady. Na koniec zaprezentowano układ sterowania dla HDT, który umożliwia pracę w warunkach symetrycznego  i asymetrycznego zasilania oraz przeprowadzono eksperyment na specjalnie zbudowanym stanowisku badawczym.

Komórki śródbłonka i nabłonka tworzą biologiczne bariery, kontrolujące przepływ substancji między układem krążenia a narządami. Pomiar śródbłonkowej rezystancji elektrycznej (TEER) jest standardową metodą oceny integralności bariery. W pracy przedstawiono nowoczesny system pomiarowy łączący innowacyjne komponenty, dostosowane elektrody oraz intuicyjne oprogramowanie do precyzyjnych pomiarów integralności bariery śródbłonkowej. System został wykorzystany do pomiaru TEER linii komórkowych: RBE-4 (szczurze komórki śródbłonka mikro naczyń mózgowych), PBMEC (pierwotne szczurze komórki śródbłonka mikro naczyń mózgowych), BMEC (szczurze komórki śródbłonka mikro naczyń mózgowych) oraz HIEC-6 (ludzka linia komórkowa nabłonka jelitowego). System zapewnia precyzyjne i stabilne pomiary TEER oraz umożliwia monitorowanie zmian w czasie w kontrolowanych warunkach. Badania wykazały, że urządzenie dostarcza stabilnych wartości pomiarów. Komórki traktowane chlorkiem amonu wykazywały niższe wartości TEER w porównaniu do komórek kontrolnych, co zostało potwierdzone pomiarami przepuszczalności barwnikiem fluoresceinowym i mikroskopią konfokalną. System został zaprojektowany w celu poprawy dokładności i powtarzalności pomiarów TEER. Badania potwierdziły stabilność wyników pomiarów oraz brak znaczącego wpływu zmian pH i temperatury na wyniki. Zastosowanie systemu, umożliwia długotrwałe, czasowe monitorowanie barier komórkowych, dostarczając istotnych informacji o stabilności bariery, przepuszczalności oraz efektach działania substancji farmakologicznych. Opisane urządzenie oferuje wysoką precyzję, czułość oraz efektywność kosztową, stanowiąc alternatywę dla komercyjnie dostępnych systemów pomiarowych TEER. System może być dostosowany do specyficznych potrzeb badawczych, co czyni go wszechstronnym narzędziem w badaniach biologicznych i farmaceutycznych.