W 2020 r. rak wątrobowokomórkowy (HCC) był trzecią najczęstszą przyczyną zgonów spowodowanych nowotworami na świecie. Leczenie tej choroby jest złożone i wiąże się z dużym prawdopodobieństwem nawrotu choroby. Niski wskaźnik przeżycia chorych na HCC wynika z późnego ich rozpoznania. Dlatego najlepszym rokowaniem jest wczesne rozpoznanie HCC. Rozpoznanie HCC przeprowadza się metodami obrazowymi, a w wybranych przypadkach biopsją. Te narzędzia diagnostyczne nie pozwalają na wczesne wykrycie HCC. Metody te są czasochłonne i kosztowne, szczególnie w przypadku placówek opieki zdrowotnej o ograniczonych zasobach. Dlatego też w celu wczesnego wykrywania raka wątrobowokomórkowego konieczne jest opracowanie prostych, czułych i szybkich metod badań przesiewowych. Podjęto ogromne wysiłki badawcze w celu odkrycia nowych biomarkerów HCC. Mutacje genów, modyfikacje epigenetyczne, krążący RNA, białka, krążące komórki nowotworowe (CTC) i krążące egzosomy pochodzące z nowotworu są obiecującymi biomarkerami HCC, które wydają się znacząco poprawiać diagnozę. Z drugiej strony różne biosensory zapewniły obiecującą technologię wykrywania biomarkerów HCC za pomocą szybkich, czułych, opłacalnych i przyjaznych dla użytkownika zastosowań. W tym przeglądzie podsumowano najnowsze badania nad biomarkerami opartymi na HCC w surowicy i ultraczułymi technologiami biosensorów, kładąc nacisk na transdukcję sygnału optycznego, elektrochemicznego i masowego.