BIMEVOX-y należą do najlepszych przewodników jonów tlenkowych w niskich i średnich temperaturach. Ich wysoka przewodność związana jest z lokalną strukturą defektową. W tej pracy zbadano lokalne struktury dwóch kompozycji BIMEVOX, tj. Bi2V0.9Ge0.1O5.45 i Bi2V0.95Sn0.05O5.475, przy użyciu metod całkowitego rozpraszania neutronów i promieniowania rentgenowskiego. Obie kompozycje wykazują uporządkowaną fazę α w temperaturze 25 °C oraz nieuporządkowaną fazę γ w temperaturze 700 °C. Pomimo podobnych struktur na dużą odległość obserwuje się różnice w rozkładach ubytków jonów tlenkowych między dwiema badanymi kompozycjami, z nielosowym brakiem par ubytków w drugim sąsiednim powłoce wzdłuż kierunku ⟨100⟩ tetragonalnego dla BIGEVOX10, w porównaniu z długodystansowym (>8,0 Å) uporządkowaniem ubytków równikowych dla BISNVOX05. Wynika to z różnic w preferowanych geometriach koordynacyjnych katyonów zastępujących w obu systemach. Pomiar spektroskopii impedancyjnej ujawnia, że obie kompozycje wykazują wysoką przewodność rzędu 10–1 S cm–1 w temperaturze 600 °C.