Odporność termiczna jest istotnym zjawiskiem w przekazie ciepła i wpływa na wiele dziedzin technologii. Zależności między wieloma czynnikami, takimi jak geometria i mikrogeometria powierzchni kontaktujących się, ich właściwości mechaniczne i termiczne, pozorne ciśnienie kontaktowe, rodzaj i właściwości cieczy międzywarstwowej, sprawiają, że przewidywanie tej oporności jest problematyczne i wymaga zarówno badań teoretycznych, jak i eksperymentalnych. W pracy przedstawiono badania eksperymentalne przewodzenia termicznego kontaktu (odwrotność oporności termicznej) połączeń stworzonych przez płaskie, dostosowujące się powierzchnie metaliczne w statycznym kontakcie. Wyniki tego badania potwierdziły istotną rolę przerw powietrznych w transporcie ciepła przez połączenie. Wartości przewodnictwa przerw zostały poprawnie przewidziane dla niskich obciążeń mechanicznych i szorstkich powierzchni.