Celem pracy było zbadanie możliwości zastosowania współfermentacji i/lub dezintegracji hydrodynamicznej jako potencjalnych metod intensyfikacji produkcji metanu z osadów ściekowych (SS) i frakcji organicznej stałych odpadów komunalnych (OFMSW) z uwzględnieniem oceny śladu węglowego (CF). Produkcję metanu określono na podstawie biochemicznych badań potencjału metanowego. W przypadku współfermentacji największy wzrost produkcji metanu (53,8 %) zaobserwowano przy stosunku mieszania SS:OFMSW 40:60. Rozpad hydrodynamiczny przy wszystkich badanych gęstościach energii (10, 30 i 60 kJ/L) spowodował uwolnienie rozpuszczalnych związków organicznych z obu substratów, choć przyspieszoną produkcję metanu zaobserwowano dopiero przy 10 kJ/L. Wzrost potencjału metanowego substratów rozdrobnionych oddzielnie nie wiązał się z analogicznymi wynikami dla rozpadu ich mieszaniny. W ramach przyjętych limitów obliczono także współczynnik CF na 1 Nm3 wytworzonego metanu, współczynnik CF na 1 t mokrego wsadu do komory fermentacyjnej oraz szacowany współczynnik CF na 1 kWh wyprodukowanej energii. Porównywalne wartości wszystkich wskaźników uzyskano dla monotrawienia i współtrawienia. Najwyższe wskaźniki CF uzyskano dla monotrawienia rozdrobnionego SS i istotnie rosły wraz z zastosowaną gęstością energii. Uzyskane wyniki mogą stanowić cenny materiał dla operatorów oczyszczalni ścieków ułatwiający wybór zrównoważonych metod zwiększania produkcji energii odnawialnej.