W pracy scharakteryzowano numerycznie dominujące reżimy dynamiczne w nadprzewodzącym fermionicznym złączu Josephsona. Oprócz reżimu spójnej plazmy Josephsona omówiono początek i mechanizm fizyczny dyssypacji spowodowanej przekroczeniem charakterystycznej prędkości nadprzewodzenia oraz dostarczono jasnych dowodów, które rozróżniają jego mechanizm dyssypacyjny w granicach słabego i silnego oddziaływania, pomimo słabej wrażliwości jakościowej dynamiki globalnych charakterystyk na działanie mechanizmu dyssypacyjnego. W szczególności, w reżimie silnego oddziaływania dyssypacja zachodzi poprzez procesy przeskakiwania fazowego, spowodowane emisją i propagacją kwantowych wirów oraz fal dźwiękowych — podobnie jak w granicy kondensatu Bosego-Einsteina. Natomiast w granicy słabego oddziaływania główny kanał dyssypacyjny wynika z mechanizmu łamania par.