Artykuł analizuje aktualny stan badań nad metodami wnioskowania diagnostycznego oraz oceną rozróżnialności uszkodzeń. Autorzy zwracają uwagę na rozbieżności terminologiczne, które pojawiają się w literaturze naukowej. W pracy zdefiniowano relacje rozróżnialności par uszkodzeń dla metod wnioskowania opartych na kolumnach (sygnaturach uszkodzeń) i wierszach (obserwowanych symptomach), wykorzystujących zarówno binarną, jak i wielowartościową ocenę residuów. Dodatkowo rozważono możliwość rozróżniania uszkodzeń na podstawie analizy sekwencji ich symptomów. W celu pełniejszej oceny i porównania różnych rozwiązań systemów diagnostycznych zaproponowano dwie nowe miary rozróżnialności uszkodzeń. Ich wartości ilościowe zależą od rodzaju relacji rozróżnialności dla danej pary uszkodzeń. Aby zilustrować proponowane podejście, autorzy przedstawili przykład porównania i oceny rozróżnialności uszkodzeń w różnych wariantach wnioskowania diagnostycznego w układzie szeregowym zbiorników buforowych.