Alumoksany to związki metaloorganiczne zawierające ugrupowanie Al–O–Al z organicznymi podstawnikami. Ich chemia ma długą historię, a pierwsze badania nad tymi związkami sięgają lat 50. XX wieku. Alumoksany wzbudzają szczególne zainteresowanie ze względu na ich wysoką aktywność katalityczną, a metylalumoksan (MAO) jest szeroko stosowany jako kokatalizator w procesach polimeryzacji.

W artykule przedstawiono metodę syntezy tetrametyloalumoksanu poprzez kontrolowaną hydrolizę trimetyloglinu (AlMe₃) w obecności silnej zasady Lewisa – pirydyny. Dzięki technikom spektroskopowym oraz zaawansowanym obliczeniom kwantowo-chemicznym wykazano, że kluczową rolę w pierwszych etapach reakcji odgrywają hiperwalencyjne pięciokoordynacyjne kompleksy glinowe, co pozwoliło lepiej zrozumieć sposób oddziaływania cząsteczek AlMe₃ z wodą. Otrzymane wyniki stanowią istotny wkład w zrozumienie mechanizmu hydrolizy związków glinoorganicznych, co może przyczynić się do dalszego rozwoju chemii alumoksanów i ich racjonalnego projektowania.

Artykuł został dedykowany pamięci Profesora Stanisława Pasynkiewicza, wybitnego chemika i Rektora Politechniki Warszawskiej w latach 1973–1981, który wniósł nieoceniony wkład w rozwój chemii związków glinoorganicznych, z którymi był związany od początku swojej kariery naukowej.