Tworzenie wiernych wizualizacji ludzkich twarzy wymaga uchwycenia zarówno ogólnych, jak i drobnych detali geometrii i wyglądu twarzy. Istniejące metody są albo oparte na danych, co wymaga obszernego zbioru danych, który nie jest publicznie dostępny dla społeczności badawczej, albo nie są w stanie uchwycić drobnych szczegółów, ponieważ opierają się na geometrycznych modelach twarzy, które nie mogą reprezentować szczegółowych detali tekstury za pomocą dyskretyzacji siatki i liniowej deformacji zaprojektowanej do modelowania tylko ogólnej geometrii twarzy. Przedstawiamy metodę, która łączy te dwie kwestie, czerpiąc inspirację z tradycyjnych technik grafiki komputerowej. Nieznane wyrazy twarzy są modelowane poprzez mieszanie wyglądu z ograniczonego zestawu skrajnych pozycji. Ten proces mieszania jest wykonywany poprzez pomiar lokalnych zmian objętościowych w tych wyrazach i lokalne odtwarzanie ich wyglądu, kiedy podobny wyraz jest wykonywany podczas testu. Pokazujemy, że nasza metoda uogólnia się na niewidziane wcześniej wyrażenia twarzy, dodając drobne szczegóły do gładkich deformacji wolumetrycznych twarzy, oraz demonstrujemy, jak może być stosowana także do innych obiektów niż twarze.