Przejdź do treści

Gmach Stary Technologiczny

Gmach Stary Technologiczny powstał na początku lat 30. XX w. jako miejsce warsztatów Wyższej Szkoły Inżynierskiej im. Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda. Autorami projektu byli najprawdopodobniej architekci Aleksander Raniecki i Teofil Wiśniowski oraz konstruktor Kazimierz Kamiński. 

Gmach składa się z czteropiętrowego skrzydła frontowego, o funkcji dydaktycznej i tej samej szerokości podłużnej części warsztatowej o układzie bazylikowym, ustawionej prostopadle do budynku frontowego. Charakterystycznym wnętrzem jest wysoka hala maszyn, pokryta żelbetową, łukową konstrukcją z górno-bocznym doświetleniem.

Budynek otrzymał skromny wystrój w charakterze architektury przemysłowej, licowanej szarą cegłą cementową. Bogatszy, światłocieniowy detal, wynikający z użytego materiału pojawia się na elewacjach budynku frontowego. Uwagę przykuwa portal i ozdobne gzymsy.

W pierwszych latach powojennych, być może już po połączeniu z Politechniką, nastąpiła nadbudowa Gmachu (przypuszczalnie według projektu Jana Redy). Ponad gzymsem wzniesiono niską kondygnację. Na ścianach rozmieszczono równomiernie liczne niewielkie okna o prostokątnym wykroju, co nadało nadbudowanej części wyrazu bliższego formie attyki niż dodatkowego piętra. 

Budynek należy do Wydziału Mechanicznego Technologicznego. 

Zdjęcie Gmachu Starego Technologicznego

Adres

ul. Ludwika Narbutta 86, 02-524 Warszawa

Godziny otwarcia

poniedziałek – niedziela w godz. 6.00-22.00

Kontakt

tel. (22) 234 82 21 (portiernia)

Dostępność

krzesło transportowe