Gmach Inżynierii Lądowej znajduje się na Polu Mokotowskim wzdłuż Alei Armii Ludowej, na rogu ul. Rektorskiej. Został zbudowany w latach 1970-1976 według projektu Adriany Kłosińskiej i Wiesławy Stopnickiej (wnętrza) z Warszawskiego Biura Projektów Budownictwa Ogólnego.
Ponad dwukondygnacyjną partią cokołową, której centralną część zajmuje obszerny hol z antresolą, umieszczono kondygnacje o układzie korytarzowym, z pokojami poszczególnych katedr od strony południowej i kreślarniami od północy.
Główne wejście do siedmiokondygnacyjnego budynku podkreślono ceramiczną dekoracją na cokołowej ścianie parteru autorstwa artystów plastyków Kazimierza Gąsiorowskiego i Teresy Chromy-Gąsiorowskiej. Przedstawia Don Kichota i Sancho Pansę. Według zasłyszanej anegdoty za literackimi postaciami kryły się realne osoby ówczesnych profesorów Wydziału Inżynierii Lądowej.
Prostą bryłę gmachu urozmaicono pionowymi „żyletkami” żelbetonowych żaluzji, łamiącymi monotonię horyzontalnych pasów okiennych przedzielonych błękitnymi ściankami parapetowymi.
