Gmach wzniesiono w latach 1952-1958 naprzeciwko Gmachu Głównego. Autorem projektu jest Józefa Ufnalewski z pracowni Miastoprojekt Stolica Wschód. Wzdłuż ul. Nowowiejskiej stanął pięciokondygnacyjny pawilon frontowy, mieszczący sale dydaktyczne i niewielkie sale wykładowe, laboratoria, pokoje profesorów oraz pomieszczenia administracyjne. Przestronny hol wejściowy i obszerne audytorium ujęto od wschodu i zachodu dwoma pawilonami, usytuowanymi prostopadle do budynku frontowego i bezpośrednio z nim skomunikowanymi. W pawilonach umieszczono hale warsztatowe – gazową i techniki cieplnej.
Pod koniec lat 50. XX w. od strony południowej, między skrzydłami bocznymi, powstał niewielki pawilon Laboratorium Miernictwa Radioaktywnego, a pośrodku wewnętrznego dziedzińca wzniesiono niewielką chłodnię kominową.
Na ostatnie lata przypadł czas największych modernizacji obiektu: strefy wejściowej, a także skrzydeł laboratoryjno-warsztatowych. Wewnętrzny dziedziniec został przykryty i włączony w strukturę gmachu.
