Centralny punkt na mapie Politechniki Warszawskiej i jeden z najpiękniejszych budynków w Warszawie. Znajduje się przy Placu Politechniki 1. Podziwiany przez studentów, pracowników, mieszkańców stolicy i turystów. Tło, ale i główny bohater niezliczonych sesji zdjęciowych.
Gmach Główny, z Dużą Aulą przykrytą charakterystycznym świetlikiem na czele, to miejsce najważniejszych uczelnianych wydarzeń i spotkań. Tutaj odbywają się inauguracje roku akademickiego, obchody Święta Politechniki Warszawskiej, Drzwi Otwarte, Targi Kół Naukowych i Organizacji Studenckich KONIK czy Noc Muzeów w PW. Przestrzeń doceniają także firmy, organizacje i instytucje, które każdego roku organizują w niej dziesiątki konferencji, balów, imprez i wystaw.
Do najbardziej reprezentacyjnych miejsc należą również: gabinet Rektora, Sala Senatu z portretami byłych Rektorów Politechniki Warszawskiej i Mała Aula na drugim piętrze.
Gmach Główny to jednak przede wszystkim miejsce pracy i nauki. W budynku znajdują się pomieszczenia administracyjne i dydaktyczne. Uczą się w nim studenci wydziałów: Administracji i Nauk Społecznych, Geodezji i Kartografii, Elektrycznego. To także siedziba Biblioteki Głównej, Studium Języków Obcych czy Samorządu Studentów Politechniki Warszawskiej.
Gmach wybudowany został na przełomie wieków XIX i XX. Prace rozpoczęły się w 1899 roku, a zakończyły jesienią 1900 roku. Była to siedziba Warszawskiego Instytutu Politechnicznego, założonego jeszcze pod auspicjami rosyjskiego zaborcy. Budynek został obliczony na 1000 studentów, których dopuszczono do użytkowania gmachu już w 1901 roku, jeszcze przed oficjalnym otwarciem 14 grudnia 1902 roku.
Obiekt, zaprojektowany przez Stefana Szyllera na planie latawca, powstał w duchu eklektyzmu, odwołującego się do stylistyki włoskiego renesansu i klasycyzującego baroku.
Gmach wieńczy grupa rzeźbiarska Apoteoza Wiedzy. Pierwotnie przedstawiała Geniusza Wiedzy i siedzące u jego stóp kobiety – personifikacje Fizyki i Chemii oraz stojącego pośrodku chłopca, symbolizującego studiującą młodzież. Po powojennej rekonstrukcji, która miała miejsce w 1965 roku, postać Chemii zastąpiono bardziej czytelną alegorią Architektury. Na fasadzie budynku umieszczone została także dekoracyjne tablice z datą rozpoczęcia i zakończenia budowy Gmachu Głównego oraz alegoryczne płaskorzeźby przedstawiające pierwsze wydziały politechniczne: Górniczo-Hutniczy, Chemiczny, Inżynieryjno-Budowlany oraz Mechaniczny.
Ozdobą budynku jest wewnętrzny dziedziniec (wspomniana wcześniej Duża Aula) z przeszklonym dachem i wielopiętrowymi krużgankami, a także klatka schodowa inspirowana manierystyczną formą schodów zamku w Baranowie.
Od 1965 roku Gmach Główny jest wpisany do rejestru zabytków.
