Projekty z PW na listach rankingowych programu M-ERA.NET

W połowie lutego ogłoszono listę rankingową zawierającą wyniki naboru do M-ERA.NET 3 Call 2024. Na liście znalazły się dwa projekty z PW: „BAS4WIND - Basalt Fiber Composites for Sustainable Wind Energy” i „BioCAN - Development of bio-based polymers with covalently adaptable networks for recyclable natural fibre reinforced composite production”. W obu uczestniczą naukowcy z Wydziału Inżynierii Materiałowej. 

Badania w ramach projektu BAS4WIND będą realizowane przez multidyscyplinarne i międzynarodowe konsorcjum składające się z partnerów akademickich: Technical University of Denmark, University of Latvia, İzmir Katip Çelebi University, Politechniki Warszawskiej oraz dwóch MŚP - z polską firmą TMBK Partners sp. z o.o. oraz duńską firmą Fiber Joints. Koordynatorem projektu jest Wydział Inżynierii Materiałowej PW, a kierownikiem prof. dr hab. inż. Anna Boczkowska.

Proponowane w projekcie zadania mają na celu opracowanie innowacyjnego materiału kompozytowego jako alternatywy dla kompozytów węglowych i szklanych stosowanych do budowy łopat turbin wiatrowych. 

- Ze względu na brak możliwości recyklingu tak złożonych kompozytów rocznie generuje się ponad 43 mln ton odpadów, co negatywnie wpływa na środowisko naturalne. Ponadto kompozyty syntetyczne są otrzymywane głównie ze szkodliwych chemikaliów i składników na bazie ropy naftowej, zużywają też duże ilości energii i emitują dwutlenek węgla podczas użytkowania. Z tych powodów pojawia się potrzeba zastąpienia kompozytów syntetycznych zrównoważonymi i nadającymi się do recyklingu alternatywami – podkreśla dr inż. Paulina Latko-Durałek, koordynator prac badawczych ze strony WIM PW.

Działania naukowców skupią się na zastosowaniu mineralnych włókien bazaltowych, duroplastycznej bio-żywicy, termoplastycznych bio-włóknin oraz dodatków w celu otrzymania nowej generacji kompozytu z przeznaczeniem do budowy elementów turbin wiatrowych. Aby osiągnąć zamierzony cel, zostaną zastosowane techniki modelowania wieloskalowego, złożona analiza właściwości mechanicznych przed i po procesach starzenia, jak również ocena cyklu życia.

Projekt BioCAN również będzie realizowany przez międzynarodowe konsorcjum. Koordynatorem projektu jest Latvian State Institute of Wood Chemistry, partnerami są: Institute of Macromolecular Chemistry CAS, Charles University, TU Dresden, Wydział Inżynierii Materiałowej PW i dwie spółki: polska NOMA Resins sp. z o.o. oraz niemiecka Leichtbau- Zentrum Sachsen GmbH. Kierownikiem projektu ze strony PW jest dr hab. Kamila Sałasińska. 

Naukowcy skupią się na opracowaniu nowych biopochodnych i zdolnych do recyklingu żywic termoutwardzalnych tzw. vitrimerów w celu zastosowania ich jako osnowy kompozytów polimerowych. 

- Zadaniem projektu BioCAN jest zrewolucjonizowanie produkcji kompozytów polimerowych poprzez integrację wytworzonych z surowców odnawialnych vitrimerów, włókien lnianych oraz systemów zmniejszających palność na bazie surowców lignocelulozych. Ma to na celu zmniejszenie zależności od surowców kopalnych, dalsze zmniejszenie uzależnienia od importu oraz złagodzenie ryzyka związanego z dostawami, co z kolei będzie sprzyjać autonomii regionalnej – mówi dr hab. Kamila Sałasińska. Kompozyty opracowane w ramach projektu mogą znaleźć potencjalne zastosowanie w przemyśle motoryzacyjnym i transportowym.

Celem programu M-ERA.NET 3 jest koordynacja badań naukowych i prac rozwojowych, która ma przyczynić się do zbudowania silnego środowiska naukowego i wzmocnienia europejskiej gospodarki dzięki wykorzystaniu innowacyjnych materiałów i technologii materiałowych.

W tej edycji programu rekomendowane do finansowania przez NCBR jest siedem projektów z Polski. Z pełną listą rankingową można zapoznać się na stronie https://www.gov.pl/web/ncbr/m-eranet-3-call-2024.