W artykule przedstawiono przegląd technik opartych na zjawisku załamania światła, stosowanych w układach odchylania wiązki laserowej, w tym w skanerach laserowych. Autor proponuje nową typologię tych rozwiązań, opartą na zasadzie działania, i kieruje czytelnika do literatury dotyczącej poszczególnych podtypów oraz wybranych, reprezentatywnych przykładów. Przegląd ograniczono do technik pracujących w trybie ciągłym lub quasi-ciągłym.

Wyróżniono dwa podstawowe typy technik odchylania wiązki - oparte na zmiennym kącie padania na element załamujący oraz oparte na zmiennym współczynniku załamania. Techniki z pierwszej grupy obejmują rozwiązania takie jak: kliny obrotowe, pryzmaty Risleya, regulowany klinem optycznym przy użyciu podwójnych soczewek, kliny cieczowe, elementy załamujące z odsuniętymi osiami oraz układy ze zmienną krzywizną powierzchni załamującej. W drugiej grupie mieszczą się techniki, w których zmienia się współczynnik załamania mediów tworzących granicę załamującą, oraz rozwiązania wykorzystujące gradientowy współczynnik załamania w obrębie jednego medium.

Dla każdej z omawianych technik przedstawiono kluczowe parametry techniczne, takie jak rozdzielczość, maksymalny kąt odchylenia, szybkość działania, a także inne istotne właściwości użytkowe.