Zastosowanie metod uczenia maszynowego (ML) w wieloczynnikowej autoryzacji staje się coraz popularniejsze. Jednakże w literaturze brakuje wszechstronnej metodologii oceny systemów biometrycznych opartych na uczeniu maszynowym. Niniejsza praca proponuje ogólną metodologię oceny systemów opartych na ML w zakresie rozpoznawania/wykrywania oszustów za pomocą cech biometrycznych. Obejmuje to tworzenie zbiorów uczących i testowych z odpowiednim równowagą wielkości (proporcji) między tymi zbiorami, wybór liczby instancji pochodzących od różnych użytkowników, ocenę wpływu liczby oszustów na ich wskaźnik wykrywalności oraz wpływ liczby rekordów reprezentujących zachowanie użytkownika. Ponadto proponujemy, w jaki sposób rzeczywiste dane (ewentualnie dotknięte próbami przejęcia konta) mogą być wykorzystane do rozszerzenia danych rejestracyjnych w celu wsparcia wykrywania oszustów. Proponowane podejście zostało wykorzystane do systematycznej porównania szerokiego zakresu metod ML i statystycznych.

Fuzzy Cognitive Map (FCM) to model reprezentacji wiedzy oparty na grafach, w którym połączenia węzłów (krawędzie) reprezentują zależności przyczynowo-skutkowe między elementami wiedzy związanymi z węzłami.

W artykule proponujemy nową metodę uczenia do szkolenia FCM, prowadzącą do adaptacyjnego FCM składającego się z kilku pod-FCM-ów. Może on wybierać różne pod-FCM-y w różnych momentach. W scenariuszu aktywnego przetwarzania, w którym mamy do czynienia z dużym szeregiem czasowym, w którym nowe dane są ciągle generowane, model prognozowania zbudowany na starych danych powinien być aktualizowany, gdy pojawiają się nowe dane. Ponadto, ponowne szkolenie FCM od podstaw wiąże się z zwiększaniem obciążenia obliczeniowego, co staje się poważną przeszkodą w wielu praktycznych scenariuszach. Aby przezwyciężyć wspomniane wyżej wady, niniejsze badanie oferuje oryginalne ustawienie projektowe, w którym FCM jest aktualizowany za pomocą mechanizmu uczenia opartego na wiedzy po raz pierwszy. W porównaniu z istniejącymi klasycznymi modelami prognozowania, proponowany model wykazuje wyższą dokładność i efektywność. Jego zwiększona wydajność jest demonstrowana poprzez serię zgłoszonych badań eksperymentalnych.

Praca dotyczy przetwornika prądu stałego (DC-DC) PWM o wysokiej gęstości mocy, wysokim wzmocnieniu napięcia i miękkim przełączaniu z wykorzystaniem indukcyjności zaciekłej jako przetwornik do źródeł niskonapięciowych w systemach generacji energii. Indukcyjność rozproszenia jest włączona do rezonansowego obwodu, co zmniejsza liczbę komponentów. Zastosowanie kondensatora podwyższającego połączonego szeregowo z uzwojeniami wtórnymi cewki z zaczepem powoduje duże wzmocnienie napięcia przy niskim współczynniku zwoju sprzężonej cewki. Poprzez zastosowanie rezonansowego obwodu spustowego, nie tylko tłumione są skoki napięcia na tranzystorze, ale uzyskuje się także miękkie przełączanie tranzystora oraz wyłączanie diod przy zerowym prądzie. Praca w trybie rezonansowym prowadzi do niskich strat mocy w przełącznikach, zapewniając wysoką sprawność w szerokim zakresie mocy wyjściowej. Dzięki miękkiemu przełączaniu tranzystor może być sterowany wysoką częstotliwością, co umożliwia skonsolidowany projekt przetwornika o wysokiej gęstości mocy. Zasady działania przetwornika zostały również przeanalizowane teoretycznie. Ostatecznie, przetwornik został zweryfikowany za pomocą modelu laboratoryjnego o mocy 300 W i częstotliwości przełączania 200 kHz.

Polimeryzacja dwufotonowa (TPP) to technika druku 3D umożliwiająca wytwarzanie struktur w skali submikrometrycznej. Prawie bez ograniczeń kształtu, funkcjonalność konstrukcji jest definiowana głównie przez żywicę produkcyjną stosowaną w procesie utwardzania.

W artykule przedstawiono nowatorską wielomateriałową procedurę TPP opartą na metodzie obrazowania fazowego równania transportu intensywności w celach wyrównania. Proponowana metoda wykorzystuje sprzęt już obecny w większości konfiguracji produkcyjnych TPP, zapewniając kompletne i bezpłatne rozwiązanie do produkcji wielu materiałów. W rezultacie niedokładność położenia sięga mniej niż 0,5 μm. W celach demonstracyjnych projektowana, wytwarzana i weryfikowana jest konstrukcja wielomateriałowa pod względem geometrii i dokładności rozkładu współczynnika załamania światła. Wielomateriałowy obiekt jest wykonany z dwóch polimerów w dwóch cyklach rozwojowych, skutecznie rozszerzając dostępny zakres współczynnika załamania światła.

Artykuł skupia się na opracowaniu nowej elektrody opartej na boron-doped diamond nanosheet full-volume-enriched screen-printed carbon electrodes (BDDPE) do zastosowania jako impedancyjny biosensor. Badanie przedstawia dwuetapowy proces modyfikacji obejmujący elektroredukcję soli diazoniowej na BDDPE i immobilizację przeciwciał za pomocą krzyżujących się łączników o zerowej długości dla selektywnego impedancyjnego biosensora Haemophilus influenzae (Hi). Wprowadzenie diamond nanosheets do BDDPE prowadzi do zwiększonego transferu ładunku i zachowania elektrochemicznego, co wykazuje znacznie poprawioną powierzchnię elektrochemicznie aktywną w porównaniu z niezmodyfikowanymi ekranowanymi elektrodami drukowanymi (średnio o 44% i 10% dla [Ru(NH3)6]Cl2 i K3[Fe(CN)6], odpowiednio). Przedstawiony system detekcji wykazuje wysoką swoistość wobec białka D w bakteriach Hi, co potwierdzono przez negatywne kontrole przeciwko potencjalnym zakłóceniom z innych patogenów, z oszacowanym limitem tolerancji na zakłócenia poniżej 12%. Granica detekcji Hi za pomocą spektroskopii impedancyjnej wynosiła 1 CFU/mL (zmierzona przy − 0.13 V w stosunku do pseudo-odniesienia BDDPE), co osiągnięto w ciągu poniżej 10 min, włączając w to 5-minutowe inkubowanie próbki w obecności analitu.

Sprawdziliśmy eksperymentalnie nową metodę rozwoju dobrze znanych włókien typu D. Zamiast ,mechanicznej lub chemicznej, standardowej obróbki końcowej włókien, opracowaliśmy preformę w kształcie litery D i poddaliśmy ją dalszej obróbce na wieży ciągnącej włókna. Odwrócenie procesu produkcyjnego pozwaliło uzyskać setki metrów jednolitego włókna czujnikowego z termodynamicznie spłaszczoną powierzchnią czujnikową. Opracowaliśmy włókna z rdzeniem o wymiarach 7 na 8 µm, odległością między rdzeniem, a powierzchnią czujnikową 2 µm i chropowatością RMS = 40 nm. W celu sprawdzenia koncepcji opracowaliśmy czujnik rezonansowy w trybie stratnym z warstwą ITO 320 nm i zademonstrowaliśmy jego czułość na poziomie 550 nm/RIE

W niniejszej pracy proponujemy nową metodę izolacji błędów, która obiecuje osiągnięcie korzystnego efektu synergii. Głównie proponowane podejście łączy Fault Information System (FIS) z modyfikowanym algorytmem wnioskowania Modified Hitting Set Tree (HS). W rezultacie prezentowane jest nowe hybrydowe podejście oparte na trójwartościowych resztach. Manifestuje ono dwie bardzo pożądane cechy systemów diagnostycznych, a mianowicie efektywną izolowalność wielu błędów, która jest inherentna dla podejścia HS, oraz wysoką rozróżnialność usterek zapewnianą przez FIS. Korzystny efekt synergii został wskazany i potwierdzony na przykładzie diagnozy systemu two-tank. Przeprowadzone badanie porównawcze pokazuje znaczący wzrost rozróżnialności błędów uzyskanej dzięki proponowanemu podejściu w porównaniu z innymi. Korzystne cechy proponowanego podejścia pod względem izolowalności błędów, elastyczności zastosowanych modeli i wykorzystania wiedzy eksperckiej predestynują je do implementacji przemysłowej.

W tej pracy proponujemy electrochemical lossy mode resonance (eLMR) jako skuteczną metodę wykrywania jonów manganu (Mn). Czujnik opiera się na prostym falowodzie planarnym (szkiełku nakrywkowym ze szkła sodowo-wapniowego) pokrytym cienką warstwą tlenku indu i cyny (ITO) w celu uzyskania efektu rezonansu optycznego. Jednocześnie warstwa ITO pełniła funkcję elektrody roboczej w woltamperometrii katodowej (CSV) Mn. Czujnik eLMR może jednocześnie wykonywać pomiary elektrochemiczne (EC) i optyczne, w szczególności rezonansu w trybie stratnym (LMR), w celu monitorowania wzrostu zaadsorbowanej warstwy Mn na elektrodzie ITO i elektrochemicznie modulowanej warstwie dyfuzyjnej. Dla jonów Mn2+ wykazano granicę wykrywalności (LoD) wynoszącą 1,26 ppb metodą EC, natomiast metodą optyczną LoD wykazano na poziomie 67,76 ppb. Uzyskane wyniki wskazują na znaczny potencjał zastosowania w elektrochemii molekularnej i badaniach skupionych na naelektryzowanych powierzchniach międzyfazowych.

Artykuł omawia sposoby wsparcia udziału użytkowników niebędących ekspertami w procesie projektowania domu przy użyciu narzędzi cyfrowych. Badania miały na celu zweryfikowanie wykonalności interaktywnego systemu generatywnego weryfikującego i gwarantującego poprawność rozwiązań projektowych. W ramach badania opracowano narzędzie komputerowe, HOPLA-Home Planner, którego użyteczność została przetestowana przez osoby niebędące ekspertami. Wyniki wykazały zapotrzebowanie osób niebędących ekspertami na interaktywny system generatywny pozwalający im dostosowywać i weryfikować różne konfiguracje układu domu. Metoda opisana w artykule może być stosowana w praktyce projektowej, co pozwoli skrócić czas projektowania i związane z nim koszty, zachowując jednocześnie bezpośredni kontakt z klientem. W przyszłych badaniach warto porównać potrzeby osób niemających specjalistycznej wiedzy dotyczące dostosowywania projektów domów z gotowością architektów do wprowadzenia komputerowego wspomagania w projektowaniu domów.

Monografia ta, będąca drugim z dwóch tomów, opiera się na fundamentalnym opracowaniu teorii ergodycznej i geometrycznej teorii miary zawartym w tomie I, a także stosuje wszystkie omówione wcześniej metody do opisu pięknej i bogatej dynamiki funkcji eliptycznych. Tekst rozpoczyna się od wprowadzenia do topologicznej dynamiki przestępnych funkcji meromorficznych, a następnie przechodzi do funkcji eliptycznych, omawiając szczegółowo ich klasyczne własności, mierzalną dynamikę i geometrię fraktalną. Następnie autorzy dogłębnie analizują zwarte nierekurencyjne funkcje eliptyczne. Wiele z tych materiałów pojawia się po raz pierwszy w formie książkowej lub papierowej. Zarówno starsi, jak i młodsi naukowcy zajmujący się teorią ergodyczną i układami dynamicznymi docenią to, co z pewnością będzie niezbędnym źródłem wiedzy.

Monografia stanowi kompleksowe i samodzielne wprowadzenie do szerokiego zakresu podstawowych wyników z teorii ergodycznej i geometrycznej teorii miary. Omawiane tematy obejmują: skończoną i nieskończoną abstrakcyjną teorię ergodyczną, wieże Younga, metryczną entropię Kołmogorowa-Sinaia, formalizm termodynamiczny, geometryczną teorię funkcji, różne rodzaje miar konforemnych, konforemne skierowane układy Markova, iterowane układy funkcji, lokalną dynamikę funkcji analitycznych oraz geometrię zbiorów zw. nice-sets.

Publikacja zawiera wiele przykładów, wraz z szczegółowymi wyjaśnieniami podstawowych pojęć i pełnymi dowodami, co sprawia, że będzie to niezastąpione źródło informacji zarówno dla naukowców, jak i studentów.

Praca stanowi odpowiedź na obecne trendy rozwojowe w dziedzinie nowoczesnych materiałów i konstrukcji, eksplorując koncepcję metamateriałów i metastruktur o podwyższonych parametrach mechanicznych, bazujących na strukturach tensegrity. Systemy tensegrity posiadają liczne zalety: są lekkie, charakteryzują się wysokim stosunkiem sztywności do masy, są podatne na sterowanie, mogą być stosowane w inteligentnych i adaptacyjnych systemach, oraz wykazują nietypowe właściwości mechaniczne.

Monografia dotyczy opisu specyficznych własności mechanicznych modularnych struktur tensegrity w różnych skalach – od metamateriału po konstrukcję w skali budowlanej. Poszukiwano w niej struktur o ekstremalnych własnościach mechanicznych – sztywnych przy pewnych postaciach deformacji, a podatnych przy innych.

Praca kierowana jest do naukowców i inżynierów zajmujących się metamateriałami, a także osób ze środowiska naukowego i otoczenia gospodarczego, tworzących nowatorskie rozwiązania wykorzystywane w systemach tłumienia drgań. Proponowane metamateriały tensegrity mogą zostać wykorzystane jako elementy wibroizolacyjne, a także jako wzmocnienia tradycyjnych elementów konstrukcyjnych, czy też elementy systemów sterowania.